Analyse Enkel met Mathieu van der Poel naar de streep gaan doet iets met het hoofd van Wout van Aert
Foto: © photonews
Volg Wielerkrant nu via WhatsApp!
Talloze analyses zijn gisteren en vandaag neergepend over de titelstrijd tussen Van Aert en Van der Poel. Ook wij blijven niet achter en kunnen er niet om heen: het mentale aspect heeft weer eens een koers beslist.
Wout van Aert is met zijn 28 lentes een grote kampioen die al bijna alles heeft meegemaakt in het profwielrennen. Alle topsprinters kan hij kloppen in een massasprint. Wanneer Van Aert naar een sprint gaat is er dus geen reden tot twijfelen, in welke situatie dan ook. En toch: stuur hem met enkel Van der Poel naar de meet en er gebeurt wat in het hoofd.
Het is moeilijk te verklaren. Voer voor psychologen misschien zelfs. De realiteit is evenwel daar. Sinds de Ronde van Vlaanderen 2020 is het wel duidelijk wie waar voordeel uit haalt in een sprint met twee. Voor Van der Poel is dat een korte sprint, omdat hij explosiver is dan zijn tegenstander. Voor Van Aert is dat een lange sprint, omdat hij dan de eerste versnelling van Van der Poel kan opvangen en hem vervolgens kan passeren.
AANGEWEZEN OPTIE
Het kan haast niet dat hem dat niet is ingepeperd, of door zijn persoonlijke omgeving, of door de staf van Belgian Cycling. Desondanks gebeurt er iets waardoor Van Aert dat uit het oog geraakt. Het overzicht verliest, zoals hij het zelf omschrijft. In de cross is er uiteraard veel minder vaak een lange sprint. De laatste rechte lijn is vaak al kort. Op kop beginnen en zelf aangaan lijkt voor een Van Aert dan ook de aangewezen optie.
Eentje waar hij geen gebruik van maakte. Stuur eender andere renner met hem mee en het zou simpelweg niet gebeuren. Om het tegen Van der Poel af te maken, vraagt echter om een huzarenstukje. Want ere wie ere toekomt: Van der Poel is net in dit soort situaties heel erg sterk. Denk maar aan hoe hij Pogačar een loer draaide in de Ronde van 2022. Koele kikker. Angstgegner van WVA.
MENTAAL STERK OP ANDERE MANIEREN
Geen wonder dat VDP altijd met vertrouwen naar de sprint trekt. Zelfs aan het eind van een winter waarin hij meermaals anderhalve minuut om de oren kreeg. Van der Poel is mentaal sterk, maar Van Aert is dat natuurlijk ook. Op een andere manier. Bij Van Aert uit zich dat meer in zijn doorzettingsvermogen. De verhoudingen in een sprint met zijn rivaal moet hij zich nu wel echt inprenten. Twee keer mag geen drie keer worden.
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief