Focus van Patrick Lefevere op geldzaken komt voort uit familiedrama: "Alles in beslag genomen, we hadden niets meer"

Zijn vader had een autokerkhof en het was enigszins de bedoeling dat Patrick ook in dat bedrijf ging werken. "Mijn broers en zus hadden zelf een zaak, maar niemand had interesse naar de financiële kant. Ik was richting boekhouden beginnen studeren, dat kwam dan goed uit."

Patrick kreeg nooit de kans om er effectief aan de slag te gaan, want het autokerkhof ging failliet. "Op een bepaald moment werkten 80 mensen bij mijn vader. Mijn nonkel kwam mij zeggen: uw vader is veel te goed." Lefevere senior kon het niet over zijn hart krijgen om mensen te ontslaan.

GESTAPO

Er waren op het einde oplopende spanningen, deurwaarders die voor de deur stonden. En dan plotseling gebeurt het: de curator stond aan de deur." Best een heftige ervaring. "Het was min of meer Gestapo, zoals in de films. Alles werd in beslag genomen, zelfs de 30.000 frank op mijn spaarboekje. We hadden geen bed meer, niets meer."

"Mijn schoonbroer heeft ons bed teruggekocht, we zijn moeten verhuizen naar een huurhuis", voegt Lefevere er nog aan toe. Vanaf dan heeft hij zich weer opgewerkt. Toen hij koerste, hield hij bij wat hij verdiende aan prijzengeld in schriftjes. "Ik was een geldzak, al zeg ik het zelf."