Offensief of defensief koersen in de Ronde van Vlaanderen? Wout van Aert verklaart zijn gedachtegang

Het zijn twee verschillende aanpakken die allebei naar de overwinning kunnen leiden. Waar we ons het meest op kunnen baseren, is wellicht de E3, niet voor niets de mini-Ronde van Vlaanderen genoemd. In die koers zagen we Van Aert op geen enkel moment aanvallen en probeerde hij vooral Van der Poel en Pogačar te volgen.

"Vorig jaar was ik meer op de top van mijn kunnen in de E3 dan dit jaar. Toen was ik echt aan het aanvallen en de koers aan het bepalen. Dit jaar besliste mijn vorm dat ik meer defensief zou koersen en probeerde ik aan te klampen. Het was niet mijn tactiek vooraf. Het was het enige wat ik kon doen", verduidelijkt Van Aert.

ZO STERK ALS DE TEGENSTAND

Je bent maar zo sterk als de tegenstand. "Mathieu van der Poel zette mij onder druk met enkele aanvallen. Eerder op de dag koerste ik meer defensief omdat er ploegmaats zaten in het groepje achter mij. Voor mij was het beter om mijn ploegmaats langer bij mij te hebben dan er dan al een man-tegen-mangevecht van te maken."

Dat was dus een tactische beslissing, in tegenstelling tot wat zich in de finale van de E3 afspeelde. "Vanaf de Kwaremont had ik het zelf lastiger. Dan is het normaal dat je probeert te overleven." In Gent-Wevelgem zagen we dan weer een Van Aert die zelf uitpakte met verschroeiende demarrages op de Kemmelberg. Daar was hij de sterkste.

VORM VAN DE DAG

Dat was duidelijk bij passages 2 en 3. Van Aert besloot te wachten op ploegmaat Laporte. Maar we hebben WVA dus al het op verschillende manieren zien aanpakken dit voorjaar. De vorm van de dag zal zondag grotendeels bepalen hoe hij het in de Ronde probeert. Is hij beperkt tot volgen, dan heeft hij zijn sprint achter de hand.