Dit is de rol van geluk in het professionele wielrennen

Als de dice elk jaar opnieuw worden gegooid voor de Tour de France, krijgt het wielrennen weer speciale aandacht. De wielerwedstrijd wordt immers beschouwd als de meest uitdagende en populairste ter wereld. Het winnen van de Tour de France is de droom van elke professionele wielrenner.

De kwestie van geluk speelt dus niet alleen voor de fans en toeschouwers. Wielrenners houden zich natuurlijk ook bezig met de vraag of en hoeveel geluk nodig is voor een succesvolle carrière en de echt grote coup.

Te veel trainen heeft niet altijd zin

Om succesvol te zijn in de wielersport heb je een enorm goede conditie nodig. Want om honderden kilometers op een racefiets te kunnen afleggen, moet het hele lichaam in goede conditie zijn. Het heeft de nodige spierkracht in de benen nodig en het juiste uithoudingsvermogen om een hele wedstrijd vol te houden. Natuurlijk speelt de fiets zelf ook een belangrijke rol. Natuurlijk is de invloed van de racefiets niet te vergelijken met de wielen in de motorsport. Maar als atleten niet overweg kunnen met hun fiets, kan dit zeker een verschil maken. Want alleen wie zich 100% zeker voelt en kan rekenen op een maximale krachtoverbrenging, zal uiteindelijk succes boeken.

Voor veel niet-professionals lijkt de situatie duidelijk. Wie het langst, het hardst en het meest intensief traint, is degene aan wie uiteindelijk succes zal toekomen. Welnu, dit geldt ook tot op zekere hoogte. Want het is duidelijk dat zonder harde training elke professional slechts middelmatig is. Maar hoe hard je moet trainen is ook in de wielersport een terugkerend onderwerp.

Te veel stress kan het lichaam verzwakken en uiteindelijk het tegenovergestelde effect hebben. Als je altijd al je krachten opgebruikt in de training, kun je misschien niet je volledige potentieel bereiken in een wielerwedstrijd. Hier moet worden gezegd dat de professionals in de wielersport natuurlijk niets aan het toeval overlaten. Met individuele trainingsplannen en persoonlijke coaches is de hele training natuurlijk afgestemd op je eigen prestaties.

Een goede voorbereiding is essentieel voor de overwinning

Wielerwedstrijden zijn nooit hetzelfde. Sommige parcoursen zijn bijzonder golvend, op andere is het lange tijd steil bergop en dan weer bergaf, en in sommige gevallen is er gewoon een urenlange sprint nodig om uiteindelijk als winnaar over de finish te komen. Hier is de juiste voorbereiding het allerbelangrijkste. Als de volgende wedstrijd bijvoorbeeld op een bergparcours plaatsvindt, heeft training voor duursprints niet echt zin.

Om het spiergeheugen te bevorderen, moet de training altijd worden afgestemd op het volgende evenement. Dit geldt niet alleen voor atleten, maar ook voor nieuwkomers in de wielersport die naar hun eerste wedstrijd toewerken.

De psyche als geluksfactor

De psyche speelt een bijzonder belangrijke rol in de wielersport. Al voor de wedstrijd moet het duidelijk zijn dat je de beste bent. Er mag geen twijfel over bestaan dat je de wedstrijd niet kunt winnen. Wie met veel zelfvertrouwen de wedstrijd ingaat, heeft ook meer kans om te winnen. Maar in het professionele wielrennen speelt de psyche een nog belangrijkere rol dan in sommige andere sporten.

Omdat de wedstrijden lang duren en de spieren pijn doen, is een ongelooflijk sterke wil nodig. Veel profs trainen daarom intensief met mentale coaches om hun eigen wil aan te scherpen en over hun prestatielimieten heen te kunnen gaan. Maar spelen met de psyche van andere beroepsrenners is ook populair in een wedstrijd.

Het is niet ongewoon om te zien dat het gat tussen individuele renners en hun achtervolgers wegsmelt, om uiteindelijk alleen maar groter te worden. Dit is simpelweg te wijten aan het feit dat wanneer het gat groot genoeg is, er een kleine adempauze wordt genomen. De achtervolgers beseffen dan hun kans en geven alles om eventueel in te halen.

Dus terwijl de achtervolgers hun energiereserves legen, tankt de leider bij. Omgekeerd betekent dit dat uiteindelijk een grotere voorsprong kan worden bereikt en het achtervolgende peloton kan worden afgeschud.

Aerodynamica voor betere prestaties

Wie ooit een wielerwedstrijd heeft gevolgd, zal de verschillende groepen renners zijn opgevallen. De meeste deelnemers aan de wedstrijd rijden zelden alleen. Meestal is er een kopgroep, een achtervolgende groep en een groot middenveld. Dit is echter niet omdat de renners in deze groepen allemaal precies hetzelfde presteren.

Dat komt gewoon omdat het rijden in een groep de aerodynamica verbetert en de beroepsrenners minder energie nodig hebben. De groep wisselt altijd renners vooraan, die dan verder naar achteren zakken. Als het je dus niet lukt om vanaf de start in een groep te blijven hangen of bijvoorbeeld de achtervolgende groep wil inhalen bij de kopgroep, heb je een veel grotere inspanning nodig. Op lange termijn is dit een knock-out factor die succes kan kosten.

Aerodynamica kan daarom ook worden omschreven als een geluksfactor. Het heeft een beslissende invloed op de wedstrijd en het resultaat ervan en kan zelfs de beste beroepsrenners hun succes kosten. Maar de vorming van groepen kan ook wiskundig worden verklaard. Onderzoekers hebben vastgesteld dat 13% van de wedstrijddeelnemers de renner voor hen moet zien om een groep te vormen. Het inhalen van de groep is dan mentaal vaak niet al te moeilijk. Het verlaten van de groep, om zich naar voren te oriënteren, is echter vaak erg moeilijk.

Niet alleen het vermogen is bepalend

Hoe langer en intensiever een wielerwedstrijd is, hoe meer het kaf van het koren wordt gescheiden. Het is bijvoorbeeld zeer onwaarschijnlijk dat in de Tour de France een outsider als winnaar uit de bus komt. Hoe langer de afzonderlijke etappes, hoe meer vaardigheid en conditie doorslaggevend zijn.

Maar zelfs bij het belangrijkste wielerevenement ter wereld speelt geluk natuurlijk een ondergeschikte rol. Want als favorieten slechte dagen hebben of er is een valpartij binnen een groep en veel goede renners moeten opgeven, vergroot dat natuurlijk weer de kansen voor andere deelnemers. Maar in wezen is wielrennen zoals alles. Uiteindelijk is het de vaardigheid die telt en soms helpt geluk een handje. Alleen op geluk vertrouwen werkt ook niet echt in het wielrennen.