Opinie Het Waterloo van Waterloo (en de rest van de USA)? De enige échte weg is de mondiale weg vooruit om geen provinciesport te worden

Er was de voorbije week heel wat te doen over de Wereldbeker in de Verenigde Staten. Die zou veel te duur zijn voor wat het maar is. "Veel inspanning voor weinig return", was Eli Iserbyt duidelijk. En hij is dan nog een van de voorstanders.

"20.000 tot 25.000 euro kosten. Voor een cross van één uur. En we zijn vier dagen weg en reizen duizenden kilometers", stak ook Jurgen Mettepenningen de kritiek niet onder stoelen of banken. Andere teams - zoals het veldritteam van Bart Wellens (Circus-ReUz-Technord) blijven gewoon weg uit Waterloo en de VS. 

De jetlag? Die moet je er ook nog eens bijpakken. En zeker nu het maar over één cross meer gaat en de grote drie (van der Poel, van Aert en Pidcock) hun seizoen later beginnen lijkt ook de aandacht in de media en van sponsors te weinig om echt van een meerwaarde te spreken.

Meteen afschaffen dus die handel? Dat zou de logische gedachtegang kunnen zijn. Steeds meer teams zouden wel eens kunnen afhaken - met één Wereldbeker minder te rijden is er nog steeds kans om alsnog het eindklassement op de naam te schrijven.

CrossVegas

En ook binnen de VS zelf lijken niet al te veel renners of sponsors meer wakker te liggen van de cross. Was het dan toch maar gewoon een hype van enkele jaren? Een klein decennium geleden was iedereen gek van veldrijden.

Er werd gereden in Iowa, Fayetteville en Vegas - zeker CrossVegas was een echt begrip. Maar grote contracten met media en anderen werden niet meteen gevonden. Alle crossen zijn ondertussen van de Wereldbeker-kaart verdwenen.

De wereldwielerbond UCI wil ondertussen de Wereldbeker mondialiseren en kiest voor Wereldbekers in Spanje, Ierland en Frankrijk onder meer. Maar ook daar komt het veldrijden niet helemaal van de grond. En ook wereldtoppers uit die landen laten de cross naast zich liggen.

Internationalisering

En toch: net in de weg vooruit richting mondialisering ligt de enige échte mogelijkheid om niet nog meer te verzanden in een 'provinciesport'. In de eerste cross van het seizoen in Beringen stonden enkel Belgen en Nederlanders aan de start bij de mannen - bij de vrouwen waren er Fransen en Britten actief.

Ook op dat gebied is er werk aan de winkel. De koersen in China op de weg zijn ook niet meteen waanzinnig populair momenteel, maar door er blijven aan te werken kan je pas echt markten afspeuren of aanboren. Net daar zit de toekomst in, als u het ons vraagt. En dan kan de sport misschien eindelijk Olympisch worden.