Patrick Lefevere schrok van extreem bijgeloof in de koers: "En Michel Wuyts heeft het ook gezien"

Al in de jaren ‘90 zag Patrick Lefevere hoe bijgelovig renners kunnen zijn, zo vertelt hij in de podcast Stamcafé Koers. Zo vertelt de CEO van Soudal-QuickStep een anekdote over Zenon Jaskula die derde werd in de Tour van 1993.

“Hij was zeer bijgelovig en hij stootte zijn glas op een gegeven moment om aan tafel. Hij zei dat het ongeluk bracht en dat hij het daarom moest opeten”, klinkt het. “We dachten natuurlijk: dat zal toch niet echt waar zijn? Maar hij at zijn glas op. Michel Wuyts heeft het ook gezien.”

En Jaskula wou nog andere dingen, zoals geen blonde vrouwen in de volgauto, maar daar gaf Lefevere niet aan toe. “Hij had niets te verbieden, want ik ben totaal niet bijgelovig”, klinkt het nog.

Zoutvat is grote bron van bijgeloof

Ook huidig ploegleider Davide Bramati heeft zijn bijgeloof. “Als die een zwarte kat ziet overlopen van links naar rechts, dan stopt hij tot een andere auto passeert. En als die van rechts naar links loopt, dan is het weer anders.”

En er is nog meer. “Of als er een lijkwagen passeert met niemand erin, dan zitten de Italianen aan hun ballen. Want anders zouden ze de volgende zijn.”

Het ergst van al is nog het zoutvat bij renners. “Het zoutvat mag je niet doorgeven, maar moet je neerzetten. Als je het omsmijt, dan moet je zout over je schouder smijten. Dat is nog, hè. In de ploeg zetten ze het zoutvat nog steeds neer.”, besluit Lefevere.