Mathieu van der Poel doet het niet meer: "Maar ik vind dat je ook nog een beetje mag leven"

Mathieu van der Poel leeft en koers altijd in the picture. Elke stap die hij zet, heeft wel iemand gezien en in beeld gebracht. Ook in de koers is het niet anders.

“Een steentje wegtikken, op de valreep zo'n plastic waterbak ontwijken in de finale van Paris-Roubaix... Mensen omschrijven dat soms als speels of als risicovol maar voor mij voelt het helemaal niet aan dat ik op zo'n moment een risico neem”, zegt hij in Titanen.

Voor Van der Poel is dat helemaal normaal. “Het ziet er voor de buitenwereld misschien allemaal spectaculair uit, maar ikzelf heb niet het gevoel dat ik de dingen die ik deed niet onder controle had. Of ik die dingen minder doe dan vroeger, weet ik niet echt.”

Crossmoto's

De sprongetjes in het veldrijden, die zijn wel verdwenen. Op training durft hij dat nog eens doen, maar in een wedstrijd zal je dat nooit meer zien. “Ik ben daar alleszins rustiger in geworden. Das ouder worden zeker? Dan denk je: da's niet meer nodig.”

Dat geldt ook voor zijn crossmoto’s. Die heeft hij nog altijd, maar staan aan de kant. “Ik heb geen zin om een keertje plezier te maken, ermee te vallen, er een blessure door op te lopen en mijn seizoen in rook te zien opgaan.”

Daarvoor zijn de belangen nu veel groter dan ooit. “Dat ik nog wel zo'n crossmotor in de garage heb staan, sust wel mijn geweten. Voorlopig houd ik het bij golfen. Da's vrij risicoloos, of ik moet een bal tegen mijn hoofd krijgen. Maar goed, ik kan ook van een trap donderen. De risico's niet opzoeken: oke. Maar ik vind tegelijk dat je ook nog een beetje mag leven.”