🎥 Pogacar en Vingegaard de slachtoffers, hele wielerwereld is razend op één man: "Een idoot, een klootzak"

Het is uiteraard leuk om met aanmoedigingen van een enthousiast publiek naar voren gestuwd te worden. Zeker op een berg, als fans al uren op hun helden staan te wachten en tussendoor massa's alcohol nuttigen, kan het ook wel eens uit de hand lopen. Dat was eigenlijk zo in de veertiende Tourrit, zonder dat het héél erg werd.

Bij hun passage op de Pla d'Adet kregen zowel Pogacar als Vingegaard ongewild een zakje chips in hun mond geduwd van een man aan de rechterkant van de weg. De blik van de toeschouwer in kwestie verraadde mogelijk dronkenschap. Het was niet iets dat iemand blesseerde, maar kan tegelijkertijd totaal niet door de beugel.

The @cpacycling will take legal action against this guy with pleasure due to what he did to both @TamauPogi and @VingegaardJonas. This is disrespectful and will not be tolerated. https://t.co/tJpyz09VSU

— Adam Hansen (@HansenAdam) July 13, 2024

Het doet wat denken aan de vrouw die met haar pet gooide richting Mathieu van der Poel in Parijs-Roubaix. Na de petjesgooister hebben we nu dus de chipsgooier. Adam Hansen, voorzitter van de rennersvakbond CPA, heeft de actie in sterke bewoordingen veroordeelt en kondigt aan dat juridische stappen genomen zullen worden.

I swear some idiot just threw crisps at Pogačar?! #TDF2024

— Benji Naesen (@BenjiNaesen) July 13, 2024

Meer dan terecht. Ook de rest van de reacties op sociale media spreken boekdelen. "Ik zweer dat een idioot net chips gooide richting Pogacar", stuurde YouTuber Benji Naesen op X vlak nadat het gebeurd was. "Kunnen we de klootzak met de gele hoed op vinden die een zakje chips in het gezicht van Pogacar heeft geduwd?"

Can we find this asshole with the yellow hat shoving a bag of chips in Pogacar's face? Name please!
#TDF2024 pic.twitter.com/gJeaZqMFB0

— René Prins (@rpprins) July 13, 2024

Die vraag stelde een zekere René Prins zich dan weer. Zoals vermeld overkwam Vingegaard later hetzelfde. Beide renners zullen heel opgelucht geweest zijn als ze in de slotkilometers terecht kwamen in een zone met dranghekken. Daar stond veel minder publiek en kwamen ze als het ware in een oase van rust.