Waarom Van der Poel naast medaille greep op de Spelen: "Dat probleem heb je als topper"
Foto: © photonews
Volg Wielerkrant nu via WhatsApp!
Mathieu van der Poel had zijn zinnen gezet op de olympische titel in Parijs, maar moest tevreden zijn met de twaalfde plaats. Wat liep er mis voor de wereldkampioen?
Vorig jaar had Mathieu van der Poel na een onopvallende Tour met overmacht de wereldtitel gepakt in Glasgow. Dit jaar trok Van der Poel opnieuw de sprint aan voor Philipsen, maar in de buurt van een ritzege kwam hij niet.
Er werd dan ook verwacht dat Van der Poel opnieuw zou domineren in de olympische wegrit. Van der Poel viel op de eerste beklimming van Montmartre ook aan, maar Wout van Aert kleefde in zijn wiel en neutraliseerde de aanval.
Enkele kilometers verder viel Remco Evenepoel aan, Van der Poel had geen antwoord. De Nederlander probeerde nog wel, maar Evenepoel was weg. Van der Poel moest zich tevreden stellen met plek twaalf.
Van der Poel greep naast medaille op de Spelen
"Hij was ook mijn favoriet", zegt Serge Pauwels in de podcast Derailleur. "Ik had er misschien wel meer van verwacht, maar de omstandigheden waren voor hem niet ideaal. Het koersverloop in de lokale rondes zat niet mee."
"Mochten we die koers tien keer opnieuw rijden dan wint hij misschien wel een of twee keer. Mathieu was heel goed, maar Evenepoel gewoon superieur", stelt Pauwels. Nathan Van Hooydonck ziet echter nog een andere verklaring waarom Van der Poel geen medaille pakte.
"Als je als topper niet echt het verschil kan maken, dan gaan anderen demarreren. Van der Poel keek naar Van Aert en omgekeerd, maar ook naar Pedersen. Er mocht een grote groep wegrijden en de medailles waren weg."
Lees ook...
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief