Van der Poel kon het niet, Zonneveld ziet anderen het wel doen en laat niet na om te prikken naar concurrentie

Nederland heeft zijn olympische gouden medaille in het wielrennen beeld na een overwinning in de teamsprint. Baanwielrenners Jeffrey Hoogland, Harrie Lavreysen en Roy van den Berg zorgden hiervoor, met nog een wereldrecord bovenop. In Nederland kirren ze dus van plezier, zeker na de ontgoocheling van de wegrit.

Thijs Zonneveld merkt in podcast Hallo Parijs op dat het Nederlandse trio technisch veel beter is dan bijvoorbeeld de Britten. "Ze zijn zo vreselijk stabiel, het gaat nooit fout met hen. "Ze zitten perfect gepositioneerd. Als Van den Berg klaar is, houdt Lavreysen iets in en pas later knalt ie er overheen", zit de timing perfect.

Mentale tik voor concurrentie Nederland

"Als ik in de positie van de andere landen zat en ik moest nog naar het individuele sprinttoernooi, dan zou de moed me in de schoenen zakken", prikt Zonneveld naar de concurrentie van de Nederlanders in de sprint. Het valt op hoe gemakkelijk de ene teleurstelling verwerkt wordt als er elders alweer succes geboekt kan worden. 

Dat zagen we in het Belgische kamp bijvoorbeeld ook in het vrouwenwielrennen, in het bijzonder bij Lotte Kopecky. Die bleef teleurgesteld achter na de tijdrit, maar wist dat gevoel uit te wissen door nipt een bronzen medaille uit de wacht te slepen in de wegrit. Ondanks dat ze vooraf droomde van nog meer was ze daar dan wel tevreden mee.

België kijkt nog uit naar Kopecky

Bij Kopecky kijken we ook nog uit naar wat zij er nog van terecht brengt in het baanwielrennen. Bij onze noorderburen is het vooral hopen dat de mannen er nog een gouden plak aan toevoegen.