Pogacar en Vingegaard scheef bekeken voor doping: "Armstrong werd ook nooit betrapt"

Het wielrennen heeft in de jaren een kwalijke reputatie opgebouwd over doping. Die mist blijft ook nog steeds over het huidige peloton hangen.

Radio France dook in de wereld van medische hulp bij het wielrennen en kwam tot enkele opvallende conclusies. Die doen vermoeden dat er wel degelijk wat aan de hand is, al gebeurt het vaak ook met de nodige voorschriften.

Ketonen

Een allereerste iets is ketonen. Die zorgen ervoor dat het volume van rode bloedcellen omhoog gaat. De UCI raadt het gebruik af, maar veel ploegen gebruiken het, ook zij die het charter voor een geloofwaardig wielrennen ondertekenden.

“Geen enkel team blijft gespaard van het ketonfenomeen”, zegt een anonieme zaakwaarnemer. “Het is zelfs medisch geregeld binnen de teams. De teams betalen de ketonen niet zelf, omdat het te duur is, maar regelen wel de inname.”

De renners betalen het zelf, zo’n dertig euro per flesje. En dat per koersdag. “Managers vertellen ons dat het beter is dat het gestructureerd gebeurt dan dat het op een wanordelijke manier gebeurt. Maar het is precies hetzelfde argument dat we in de jaren negentig hoorden: doping is zo wijdverspreid dat we het hebben gereguleerd!”

Astma

Ook vrijbrieven voor medische doeleinden worden massaal gebruikt. Jean-Pierre Verdy, voormalig directeur van het Franse Antidopingagentschap, zag een opvallend gegeven. “Ik realiseerde me dat 80% van de renners in het peloton astmatisch was en dat ze met hun TUE Ventolin konden nemen. Maar Ventolin, ingenomen in hoge doses, is anabool.”

Toch zijn er de voorbije jaren weinig tot geen positieve dopingstests, zo’n 0,5 procent. Maar dat betekent volgens insiders helemaal niks. “Armstrong werd in zijn tijd 500 keer negatief getest”, klinkt het bij een voormalige renner. “En toch was hij de grootste valsspeler in de geschiedenis van alle sporten.”

Lees ook: Dopinggebruik bij Tadej Pogacar? Twee Belgische ex-renners schatten het in