José De Cauwer met episch verhaal over conditionering, muizen en een Duitse Scheper

"Ik was beroepsrenner en voelde me een paar dagen wat minder, waarop ik eens koos voor een hele lange training. Ik vertrok om 5 uur ’s ochtends en trainde zes uur lang. Ik kwam in de buurt van mijn huis en in oplopende straat in Tielrode was ik echt moe", aldus De Cauwer bij Sporza Live.

Honger, dorst, Duitse Scheper

"Hadden ze me toen 5000 frank gegeven om mijn kont van het zadel te lichten, ik had het niet gedaan. Ik had honger, ik had dorst, ik was volledig leeg. Leeg, leeg, leeg. Komt daar een grote Duitse herder van een of andere boerderij gelopen."

"Ik schiet me daar in gang, ik heb 500 meter gesprint, want hij bleef maar achter me aan zitten. Ik dacht achteraf ‘wat een klootzak ben ik nu eigenlijk’. Je zit jezelf in te praten dat je moe bent en niet meer kan, maar ineens kan je toch nog wat energie vinden. Snap je wat ik bedoel? Als renner is dat niet makkelijk om te vinden."

Verhaal van de zwemmende muizen

"Probeer je in dat laatste ook nog vast te bijten, maar het is heel moeilijk aan te leren om zo diep te gaan. Dat moet je ook in een tijdrit doen bijvoorbeeld. Je mag geen medelijden hebben met jezelf. Al is het ooit natuurlijk wel eens op en zou je voor een beer ook niet meer kunnen gaan lopen. De grenzen van de psyche zijn nog niet bereikt."

"Ze hebben ooit mensen aan een reling gehangen en ze wisten niet hoe hoog ze van de grond hingen. Het was uiteindelijk een meter, maar ze dachten dat het twintig meter was om te zien hoelang het zou duren voor ze losten. Ze hebben ooit muizen laten zwemmen. Ze haalden ze er drie keer uit en bij de derde keer wist de muis al dat ze er toch uit zou gehaald worden, dus begon ze al minder te zwemmen."