Hoe oneerlijk het leven kan zijn: Karl Vannieuwkerke schrijft pakkend betoog over dood van Miel Dekien

Vorige week vrijdag overleed Miel Dekien samen met zijn boezemvriend aan de gevolgen van een zwaar verkeersongeval. De wagen waar de beloftevolle renner in zat als passagier belandde in een vijver.

“Een litteken van de Grote Oorlog eist meer dan honderd jaar later nog twee slachtoffers”, schrijft Karl Vannieuwkerke in de Krant van West-Vlaanderen. “Want dat putje waarin jullie zijn beland, Louis en Miel, is een nietig relict van Wereldoorlog I in het weidse landschap van Beerst Blote.”

Vannieuwkerke woont in de streek en passeerde al honderden keren met de fiets langs de plek die Miel en zijn maat Louis fataal werden. En dan is er nog Lowie, die het ongeval wel overleefde en nog probeerde hulp te halen voor zijn maten.

“Het verlies verwerken van twee vrienden, op een manier die in geen enkel draaiboek kan voorkomen, is een levenswerk. Ik hoop dat jullie vriend door iedereen in zijn omgeving met een deken van warmte wordt bedekt.”

Het wordt voor alles en iedereen die het overleden tweetal dierbaar is een leven voor en na die bewuste vrijdag 8 november. Zij zullen in de toekomst stevig op de proef gesteld worden.

“De confrontatie met een niet beslapen bed, een lege stoel aan de eettafel en het moeten missen van jullie glimlach en tieneropmerkingen zal de komende maanden en jaren veel van hen vergen. Verteerd en verscheurd door verdriet gaan ze zich een nieuwe weg in het leven moeten zoeken omdat het pad naar jullie dromen een terminus vond in een onooglijk kleine vijver.”