Jammerlijke voorvallen bij Aerts en Iserbyt, maar sterke Michael Vanthourenhout doet wat hij al 2,5 jaar niet meer deed

Toon Aerts ging als eerste de eerste bocht in en pakte uit met een start die tot de verbeelding sprak. Het leek wel een onderneming zoals we die in het verleden vooral bij Mathieu van der Poel zagen: van bij de start solo gaan en wegblijven. Dat wegblijven is uiteraard de grootste uitdaging. Het lukte Aerts ook niet, mede door een lekke achterband.

Het was nog een heel eind tot aan de materiaalpost. Het is moeilijk oordelen of hij zonder lekke band kans maakte om voorop te blijven, maar zijn winstkansen waren zo meteen gaan vliegen. Nog een andere bekende naam mocht ook al snel een kruis maken over de zege: Iserbyt ging tegen de grond nadat hij bleef hangen achter een paaltje.

Ronhaar neemt even afstand

Wie kon dan wel nog aanspraak maken op de overwinning? Vanthourenhout, Sweeck, Ronhaar en Vandeputte vormden een kopgroep van vier man. Ronhaar nam halfweg koers even afstand, maar Vanthourenhout kroop er toch nog naartoe. Op de Skiberg was ook weer de terugkeer van Sweeck een feit: zo was er sprake van een leiderstrio.

Vanthourenhout bleef zijn concurrenten stevig onder druk zetten in de laatste paar ronden. Op de laatste keer Skiberg beslechtte de veldrijder van Pauwels Sauzen-Bingoal de koers helemaal in zijn voordeel. Hij ging zo op weg naar zijn tweede overwinning op rij, na de WB-winst in Dublin. De laatste keer dat hij twee crossen op rij won, dateert van begin 2022.

Mooie top vijf met Vanthourenhout als winnaar

Ronhaar bolde enkele tellen na Vanthourenhout als tweede over de streep. Sweeck moest genoegen nemen met een derde plek. Vandeputte en Iserbyt maakten de top vijf compleet.