Vanthourenhout geeft critici lik op stuk, ook winnaarsmentaliteit bij concurrentie: "Vorig seizoen bijna Pidcock verslagen" en "3-4 keer gestorven"
Foto: © photonews
Volg Wielerkrant nu via Instagram!
De winnaarsmentaliteit spatte er vanaf op de cross in Herentals. Bij Michael Vanthourenhout, de enige echte winnaar, maar ook bij de andere mannen op het podium. Dat waren Pim Ronhaar en Laurens Sweeck.
"Ik had alles op de laatste ronde gezet, maar moest tot het uiterste gaan tot op de meet", aldus Vanthourenhout. "Toon Aerts mag je geen 20-25 seconden geven, dan is het heel moeilijk om hem terug te nemen." Die had uitgepakt met een blitzstart. "Toen ik een eerste keer vol heb doorgetrokken, zat ik meteen op het wiel. Het was moeilijk om het juiste plan te bedenken, maar ik wilde boven op de Skiberg op kop zitten."
Dan kon hij die positie nog moeilijk verspelen, met nog een afdaling en technische stukken voor de boeg. Wat is het met die twee overwinningen op rij plots gekeerd voor Vanthourenhout. Niet lang geleden leek het nog een moeizaam seizoen voor hem. "Ik had maar één weekend een slecht gevoel. De rest van mijn seizoen was heel goed", geeft hij zijn criticasters lik op stuk.
Ronhaar verlangt naar zege
Pim Ronhaar heeft een moeilijke periode achter de rug, maar was in Herentals een mooie tweede. "Of de oude Ronhaar terug is? Neen, want ik heb nog niet gewonnen. Je mag enkel gefeliciteerd zeggen als ik heb gewonnen", liet de Nederlander voor de X2O-microfoon zijn winnaarsmentaliteit blijken. "Nu heb ik verloren, maar ik wel ben blij op het podium te staan."
De zege waar hij naar verlangt, was in Herentals nog niet mogelijk, erkende Ronhaar. "Op het moment dat Michael zijn aanval plaatste, was ik aan het kloten met mijn pedaal. Hij heeft verdiend gewonnen. Er komen nu veel mooie crossen aan die mij liggen. Morgen rijden we in Namen, waar ik vorig seizoen bijna Tom Pidcock heb verslagen."
'Jojo' Sweeck pakt derde plaats
Laurens Sweeck toonde de winnaar in zich op een andere manier. De man van Crelan-Corendon klampte op karakter lang aan. "Ik ben drie-vier keer gestorven. Michael begon er heel vroeg aan. Ik had gehoopt dat ze zouden wachten tot op de atletiekpiste, zodat ik naar adem kon snakken. Aerts maakte het in de eerste ronde al zwaar. Mijn tweede ronde ging veel beter en op het einde speelde ik voor jojo", lachte Sweeck.
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief