Van Aert maakte het nog moeilijk en Van der Poel was fenomenaal: desondanks krijgen pers en publiek pittige boodschap te horen

Het was hét moment van de koers toen Pogacar een bocht verkeerd inschatte. "Als de motor vlak voor jou niet draait, dan verwacht je ook geen bocht. Ineens komt die motor dan heel dichtbij en sta je stil", beschrijft Pogi de omstandigheden. Al benadrukt hij wel dat het volledig zijn eigen fout was. "Ik had moeten weten dat daar een bocht was, ik maak geen excuses."

Even voordien zaten enkel nog Mathieu van der Poel en Jasper Philipsen in zijn wiel. Het podium lag zo goed als zeker vast. "Het leek geen goed idee om met twee van de snelste renners ter wereld naar de Vélodrome te gaan. Jasper loste maar Mathieu was te sterk. Mathieu is een geweldige kampioen, één van de besten ter wereld. Koersen tegen Mathieu is een grote eer, dat geeft mij ook extra motivatie."

Pogacar tempert de verwachtingen

Ja, want beide heren zorgden weer voor een heerlijke strijd. Met ook nog Pedersen en Van Aert erbij is het al smullen geweest in de laatste klassiekers. Misschien moet er een manier bedacht worden om nog vaker zo’n spektakel te krijgen? "Wees niet te gulzig", is de heldere boodschap van Pogacar. "Geniet van wat we hebben. In de koersen die er binnenkort aankomen, kunnen we weer uitkijken naar nieuwe concurrenten."

Zoals Pogacar vooral zal aangesproken worden op die fameuze bocht, zal Pedersen nog vaak herinnerd worden aan zijn lekke band. Tot op dat moment oogde hij even sterk als Pogacar en Van der Poel. De vraag is dus: wat als hij niet lek reed? "Ik wil daar geen antwoord op geven, want we zullen het niet weten. Ik had pech, ik had een lekke band op een slecht moment. Het is wat het is."

Pedersen wijst op verschillen in de Tour

Net als Pogacar kreeg ook Pedersen de vraag of de UCI niet kan nadenken om de toppers die ons zo verwennen nog vaker tegen elkaar te laten strijden. "Geniet ervan, maar verwacht het niet elke keer. Mathieu en Tadej gaan ook naar de Tour maar met een volledig verschillende aanpak. Daar zal het niet hetzelfde gevecht zijn. Iedereen moet accepteren dat dit soort gevechten bij deze tijd van het jaar hoort."

Pedersen moest zelf ook nog diep gaan om de derde plaats in Parijs-Roubaix in de wacht te slepen. "Ik had niet het gevoel dat ik de sterkste was in het groepje met Van Aert en Vermeersch. Op de laatste kasseistroken was het wind op kop en wilde ik hen het werk laten doen, zodat ik kon recupereren. Ik had ook wel het gevoel dat zij nog wilden aanvallen. Ik hoopte dat we zouden sprinten en gelukkig voor mij was dat het geval."