Tactisch geblunder van Pogacar is eigenlijk logisch: "Ook Van der Poel en Pedersen doen dat"

Het was Julian Alaphilippe die de voorzet gaf, maar uiteindelijk was het toch weer Tadej Pogacar die een groot deel van de finale van de Amstel Gold Race solo reed.

Maar alleen de aankomst bereiken zat er niet in. Tactisch gezien was het eigenlijk niet slim van de Sloveen om alleen te rijden. Daarnaast bleef hij ook kilometerslang vechten tegen Evenepoel en Skjelmose, terwijl hij zich ook had kunnen laten uitzakken.

“Klopt, maar dat is simpel uit te leggen: hij weet niet beter. Dat klinkt vreemd, maar die aanvalsdrang zit zo diep ingebakken bij deze generatie, dat de tegenstander al haast op het wiel moet zitten vooraleer ze inhouden”, zegt Jelle Vanendert aan Het Belang van Limburg.

De grote namen van het hedendaagse wielrennen willen heel graag een gevecht man tussen man leveren. Dat zag Vanendert ook bij andere grote namen dit seizoen al.

“Je zag dat bij Van der Poel die Pogacar in Roubaix op enkele seconden achter zich hield. Ook Pedersen deed het in de E3 door niet op Ganna te wachten, terwijl dat logischer was. Die mannen gaan altijd uit van hun eigen kracht.”

En daarin gaan ze heel ver soms. “Ze rijden nog liever met hun kop tegen de muur dan ingelopen te worden. Pogacar liet zich verleiden door de aanval van Alaphilippe en uiteindelijk door zijn eigen ambitie”, besluit de VIP-chauffeur van Alpecin-Deceuninck.