Pieter Serry na sleutelbeenbreuk in recordtempo klaargestoomd voor Giro: "Op ziekenhuisbed had ik dit niet gedacht"

"Mijn grote geluk was dat ik de dag van de val al 's avonds in Herentals geopereerd kon worden. Het ging om een mooie breuk. Geen botverschuivingen, dus werd de wonde inwendig gehecht. Ik werd twee uur onder narcose gebracht", legt Serry uit in Het Nieuwsblad.

Nog een voordeel: zijn trainingsschema werd niet drastisch omgegooid. "De eerste drie dagen was het platte rust. Geen ramp. Dat stond ook zo in mijn oorspronkelijke trainingsschema. Ik had er net een zwaar trainingsblok in de Ardennen opzitten, dus moest ik sowieso een rustpauze inlassen.”

Op de zevende dag nam God rust, maar zat Serry alweer op de koersfiets. "Een coureur is pas content als hij op zijn koersfiets kan trainen. Vier uur, goed voor 120 kilometer. Nog drie dagen later deed ik mijn eerste training van zes uur. Het voelde goed. Ik was wel gerustgesteld. Ook al deed het pijn toen ik de dag nadien de Amstel Gold Race vanop televisie moest volgen.”

Verschieten bij Boonen

Hij keerde terug in het afscheid van Boonen, maar wel met dichtgeknepen billen. "Ik verschoot toen ik het parcours van het afscheidscriterium van Tom Boonen in Mol zag. Het was vrij technisch: veel bochten en zelfs een brug zoals in het veldrijden. Tijdens de koers reed ik voortdurend met schrik. Niet vallen, niet vallen, prevelde ik tegen de renners die net voor mij reden."

Uiteindelijk ging het goed en ook in Frankfurt kwam hij heelhuids aan de finish. "Dit had ik op mijn ziekenhuisbed in Herentals niet gedacht", sloot een gelukkige Serry af.