Decision-making van Van Avermaet kent opvallende curve

Dat is iets waar Van Avermaet in de loop der jaren veel progressie heeft in gemaakt. Lange tijd was hij een steengoed coureur, maar geen veelwinnaar. Net door de juiste beslissingen te nemen, is hij dat uiteindelijk wel geworden. Daarom is het des te vreemder dat het op dit vlak nu weer een stuk minder loopt.

Van Avermaet is ook lang de renner geweest die veel met zijn krachten woekerde. In een latere fase van zijn carrière was hij nog altijd iemand die wel wilde koersen, maar tijdens een vlucht toch ook krachten kon sparen. Waardoor hij aan het eind nog een scherpe sprint overhad. Dit jaar lijkt hij qua arbeid tijdens de koers toch weer veel hooi op zijn vork te nemen.

SITUATIE NIEUWE PLOEG WEEGT

Zijn nieuwe ploeg kan daar voor iets tussen zitten. Ook al is hij wel gewend om met de druk om te gaan, ook bij hem moet het besef zeer aanwezig zijn dat zijn ploegmaats meestal maar matig voor de dag komen. Dan word je uit jezelf al een stuk gretiger en denk je overal te moeten zitten. De ironie van de zaak is dan dat je er niet bent op de momenten die er echt toe doen.

Want voor een renner van het kaliber en met de ervaring van een Van Avermaet, mag hij nooit voor hebben wat hij dit voorjaar meemaakte. Zo de boot missen in Milaan-Sanremo. Hij was erg kwaad op zichzelf, maar kon het de dagen nadien wel weer plaatsen. Hij had misschien toch beter vastgehouden aan die woede. Dan had ie zich op weg naar Roubaix  niet zo in de luren laten leggen.

ONBEGRIJPELIJK AFWEZIG IN ROUBAIX

Twee jaar geleden heeft Greg immers toch ook al gezien hebben wat zo'n verre aanval van Gilbert kan aanrichten. Als je dan nog eens Van Aert en Sagan naar voor ziet rijden, is het niet het moment om nog eens vijf seconden te twijfelen. De afwezigheid van Greg in die kopgroep van zes in Parijs-Roubaix was behoorlijk onbegrijpelijk.

Een andere theorie is dat het niets te maken heeft met zijn ploeg en het gewoon een paar jaren zijn van net niet. Vorig jaar had hij een schitterende periode in het geel in de Tour, maar winnen deed hij nauwelijks. Tenslotte, dat mogen we ook niet vergeten, was het allemaal niet zo slecht: tweede in de Omloop, derde in de E3.

MEEGLIPPEN MET ANDERE GROTEN

Blijft wel het feit dat we resultaatgericht meer mogen verwachten van Van Avermaet en dat doet hij ongetwijfeld van zichzelf ook. Wie weet lukt het beter vanuit de verrassing in de Gold Race. Als de finale aanbreekt, hopen we hem te attent te zien mee koersen op de voorste rijen en te zien meeglippen met de andere groten. Voordien zelf al kastanjes uit het vuur halen? Dat hoeft niet zozeer.