Van Aert kon door één zaak niet echt meesprinten voor goud: "Het is mijn eigen schuld"

"Ik wilde bij de eerste vijf opdraaien, maar ik zat niet eens bij de eerste tien. Het is mijn eigen schuld dat ik slecht geplaatst zat", is de Belgisch kampioen tijdrijden streng voor zichzelf. "Het is jammer dat er niet meer in zat. Ik zeg niet dat ik anders makkelijk gewonnen had, maar was ik meer op mijn waarde geklopt geweest. Maar ik ben zeker niet gefrustreerd."

Het was aanvankelijk toch ook even kijken of de vroege vlucht niet voorop bleef. "Het was een kleine groep die weg was, maar er zaten wel sterke renners in. Met Wanty en Topsport waren er wel een paar grote blokken niet bij." Om zelf het verschil te maken, was het net niet zwaar genoeg. "Ik zie niet meteen in waar je de koers kon openbreken."

LUS GOED VOOR DE LASTIGHEIDSGRAAD

Nochtans was het eerste deel van de wedstrijd zeker niet min. "Het was een raar BK. In het begin was het lastig, werden kleine straatjes opgezocht en moest je toch overleven. Na de kasseistroken zaten er slechts dertig-veertig renners bij de eerste groep. Die lus had zeker zin voor de lastigheidsgraad."

GEFOCUSTE MERLIER

Uiteindelijk werd er toch gesprint. Voor Van Aert was het misschien wel een unieke kans op een indrukwekkende dubbel. "Het was zeker een kans, maar in een sprint moet alles meezitten." Dat Merlier met de titel aan de haal zou gaan, had hij wel kunnen denken. "Ik wist dat hij gefocust was op het kampioenschap. Voor mij is het minder een verrassing. Als je de koers al langer volgt, weet je dat hij heel snel is."