Pleidooi voor behoud van traditioneel slotakkoord: topsprinters verdienen hun officieus WK in schitterend decor
Foto: © photonews
Volg Wielerkrant nu via WhatsApp!
De Ronde van Frankrijk is - zoals de traditie het wil - geëindigd op de Champs-Élysées. Opvallend is dat er dit jaar weer meer stemmen opgaan om toch te sleutelen aan dat zogenaamde criterium in Parijs. Omdat het nieuwe er al geruime tijd af is, wellicht. Toch blijft het zijn charme hebben.
In de eerste plaats omdat tal van renners er ook gewoon naar uitkijken. Voor de sprinters is het een beloning om na al dat zware afzien in de bergen op het einde toch nog die ene kans te krijgen om te koersen voor de overwinning. Dat werkt uitermate motiverend onderweg. Elia Viviani had zijn ritzege in de Tour al vroeg beet en sprak vervolgens over niets anders meer dan de Champs-Élysées.
En dat mag ook wel. Grote ronden zijn er in de eerste plaats voor zij die het klimmen en het tijdrijden als de besten combineren, maar ook de sprinters hebben er hun plaats. Dit jaar was er de ontluiking van Caleb Ewan, die de stap zette naar het allerhoogste niveau. Verdient hij het dan niet om op de laatste dag nog eens de kers op de taart te zetten? Tuurlijk wel.
ULTIEME TRIOMF VOOR DOMINERENDE SPRINTERS
Ook is het mooi dat mannen als Cavendish en Kittel, die in het verleden al eens een Tour volledig domineerden onder de sprinters, aan het eind nog eens de gelegenheid kregen om uit te pakken. Bovendien gebeurt er in die sprint altijd wel wat dat niet meteen in de lijn der verwachtingen ligt. Dit jaar leek na drie weken complete stilte rond Bonifiazio de Italiaan plots mee te doen voor de prijzen.
Ook heeft het verleden aangetoond dat - hoewel zeer moeilijk - het wel degelijk mogelijk is om een massasprint te vermijden. De laatste die daar in slaagde, was Vinokourov in 2005. Naast het sportieve zijn er natuurlijk ook de zichten. Hoewel het uiteraard vooral koersliefhebbers zijn die aan het scherm gekluisterd zitten, heeft het ook wel iets dat het ook fans meegenomen naar enkele van de mooiste plekjes.
PODIUMCEREMONIE IN 'PARIS BY NIGHT'
Onderweg gaat het dan vaak om schitterende landschappen en in Parijs om de wereldbekende monumenten. Er waren dit jaar heel wat Tourdebutanten: die mochten zowaar vlak langs het Louvre rijden. Een mooie nieuwigheid. Ook de avondlijke podiumceremonie in Parijs heeft wel wat. Moet er daar dan van afgestapt worden?
Zo'n scenario lijkt meer nadeel dan voordeel met zich mee te brengen. Andere grote ronden eindigen niet noodzakelijk in de hoofdstad, maar met Parijs ligt dat toch nog anders. Geen enkele geschreven wet houdt de renners natuurlijk tegen om de trage eerste uren van de slotrit in te korten en er sneller koers van te maken. Een consensus op dat vlak kan wel nog een meerwaarde betekenen voor die laatste Tourdag.
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief