Brent Van Moer liet zich zien in Tirreno-Adriatico: "Ik had echt een kans"

Het uitvallen van Caleb Ewan heeft voor een andere tactiek gezorgd. “Vooraf was het een logische afspraak dat we in dienst zouden rijden van onze Australische sprinter. Toen hij Tirreno-Adriatico moest verlaten, mochten we allemaal plots onze kans gaan”, vertelt Van Moer aan HLN. “Meegaan met elke ontsnapping werd het nieuwe paradigma. Zondag heb ik geprobeerd om mee te schuiven met een groepje. Toen slaagde ik niet in mijn opzet. Daags nadien had ik meer succes.”

De tweede plek, dat betekent dat hij evengoed kon winnen. “Als ik het nu opnieuw bekijk, ben ik zeer tevreden ondanks een dubbel gevoel. Zodra ik de finish overschreed, was er ontgoocheling. Dat zag je ook op de televisiebeelden, toen ik met mijn hand op het stuur klopte. Het besef was er onmiddellijk dat ik een mooie kans op de zege niet had kunnen grijpen.”

Misschien moest hij toch nog aangevallen hebben. “Achteraf is het makkelijk praten. Ik voelde me echter sterk en durfde te gokken op mijn sprint. Echte spurtbommen zaten er in de kopgroep van zes niet. Ik had echt een kans. Had ik het wiel van Mads Würtz Schmidt moeten kiezen? Wellicht wel. Had ik kunnen winnen? Mogelijk.”