Nederlander die paar weken geleden niet kon stappen heeft zilver: "Ik vroeg Mathieu wat hij wilde dat ik deed"

"Na mijn val in rit 12 van de Vuelta reed ik rond met gebroken bekken. Na rit 17 stopte ik. Ik mocht niet wandelen, maar ik kon ook niet meer wandelen. Ik ben altijd vertrouwen blijven houden en bondscoach Moerenhout bleef in me geloven. Ik heb hard gewerkt om op niveau te geraken. Als het WK vijf dagen vroeger was, zou het moeilijk geweest zijn. Nu had ik net tijd genoeg", deed Van Baarle het opmerkelijke verhaal.

Samen met Mathieu van der Poel geraakte hij op de voorposten. "Ik vroeg hem wat hij wilde dat ik deed. HIj zei eigenlijk niets. Nadien hebben we wat meer met mekaar gesproken. Hij zei: "Volg gewoon de aanvallen, dan kan ik tenminste mijn benen sparen." Het was geen grote conversatie."

Hoe zat het op dat moment met de rest? "Je kon zien dat Wout van Aert het moeilijk had om Alaphilippe te volgen. Nadien ging Jasper Stuyven er ook voor en ik ging met hem mee." Verrassend genoeg spurtte Van Baarle nog naar plek twee. "Het was geen geweldige sprint. Ik weet dat ik niet de snelste ben, maar na zo'n lange koers is de sprint nooit hetzelfde. Ze zijn begonnen met sprinten en ik kon er nog langs."

Tot zijn eigen verbazing, als het ware. "Ik kon het niet geloven toen ik over de meet kwam. Een podium op een WK is superspeciaal podium. Toen ik jonger was, keek ik van start tot finish naar de koers. Ik trainde niet, ik keek gewoon naar het WK. Om daar nu deel van uit te maken en voor de medailles te koersen, met ook nog eens dat verhaal van de Vuelta erbij, maakt het superemotioneel."