Johan Bruyneel toont nog altijd geen spijt voor dopinggebruik: "Een voorbeeld van gemaakt"

Ondanks de veroordelingen toont Bruyneel nog altijd geen spijt voor wat hij in het verleden allemaal gedaan heeft.

“Doping was in die tijd een van de regels van het spel, behalve dat het niet in het reglement stond”, zei Bruyneel aan magazine Eddy. “We liepen allemaal het risico dat op een dag iemand de stilte zou verbreken. Maar ik had nooit gedacht dat het zou leiden tot zo’n meedogenloze aanval op Lance en mij. Op een gegeven moment heb je iemand van een bepaalde roem nodig om er een voorbeeld van te maken, om hem op te offeren, en Armstrong was het perfecte doelwit.”

Volgens Bruyneel hadden ze gewoon geen keuze en moesten ze zich wel doperen. “Als jongere kom je bij de profs in een wereld die je heel snel voor een dilemma plaatst: of je past je aan en je gebruikt doping, of je kwijnt weg. Het eerste jaar is het moeilijk, maar je houdt vol, dan realiseer je je in je tweede jaar dat de renners die bij de amateurs bij je waren, je er nu afrijden. Plotseling zie je jongens om je heen die ‘machines’ worden in de Tour de France, terwijl jij rond de 60e plek blijft hangen. Dus wat doe je? Je zou nee kunnen zeggen, maar dan weet je dat het voorbij is. Je gooit dan als het ware die lange jaren van lijden en afzien weg om het profpeloton te bereiken.”

Bruyneel is er helemaal zeker van dat de UCI op de hoogte was van de doping. “Natuurlijk wisten de UCI-officials het. Maar ze deden alles wat in hun macht lag. Er was geen klinische methode om epo op te sporen, dus voerden zij de 50%-regel in voor de hematocrietwaarde - wat bewijst dat zij wisten dat het dopingproduct circuleerde.”