Met Vélo d'Or als goede reden: een terugblik op het waanzinnige jaar van Tadej Pogačar

IJZERSTERK BEGIN IN EMIRATEN EN TIRRENO

Dit was zijn eerste seizoen als Tourwinnaar, maar Pogačar is geen renner voor wie enkel de Tour telt. Hij is graag vroeg op het seizoen goed en dat mocht de tegenstand geweten hebben. In de UAE Tour stond er geen maat op hem op de Jebel Hafeet. In Prati di Tavo was hij de beste klimmer in Tirreno-Adriatico, een dag later kwam hij in de nek van Van der Poel blazen na diens aanval van ver: voldoende voor opnieuw eindwinst.

EERSTE MONUMENT

Tussen de UAE Tour en Tirreno-Adriatico liet hij in Strade Bianche al zien dat ook eendagskoersen iets voor hem kunnen zijn. Met de Ronde van het Baskenland volgde eerste een rittenkoers (2e in eindklassement), maar vervolgens kwam Pogačar aan de start van Luik-Bastenaken-Luik. In een kopgroep met vijf maakte hij het schitterend af en klopte hij Alaphilippe. Zijn eerste Monument was binnen.

ENORME OVERMACHT IN DE TOUR

Met winst in de Ronde van Slovenië kon Pogačar vol vertrouwen naar de Tour. Net als vorig jaar gaf hij er een demonstratie in een tijdrit. Hij leek dan al - na amper vijf dagen - een optie te nemen op de eindzege. Pogačar zou zijn bonus op de andere klassementsmannen enkel nog uitbouwen. Zijn enorme overmacht werd kracht bijgezet met ritzeges op de Col du Portet en Luz Ardiden.

OLYMPISCHE MEDAILLE

Een kleine week na zijn tweede Tourzege had Pogačar een afspraak met de olympische geschiedenis. Hij liet de tijdrit vallen om in de wegrit een gooi te kunnen doen naar een medaille. Daar slaagde hij ook in. Hij was na Van Aert de tweede snelste van de groep achtervolgers op Carapaz, goed voor een derde plek in de uitslag en dus een bronzen medaille.

GEDROOMDE AFSLUITER IN LOMBARDIJE

Na de Spelen nam Pogačar een maand rust. Ondanks dat hij al zo veel gegeven had dit jaar, slaagde hij er nadien met mondjesmaat in om terug naar een goede vorm toe te groeien en te pieken in de Ronde van Lombardije. Na zijn aanval kon enkel Masnada nog naar hem toe, maar die kon hij makkelijk de baas in een sprint met twee. In zijn laatste koers van het jaar veroverde Pogačar zijn tweede Monument.