Analyse Annemiek van Vleuten: de vrouw die op een WK met strafste nummers komt op zowel typische als atypische wijze

Wie Van Vleuten in de mixed relay zag vallen nadat haar voorband ontplofte, zou geen stuiver meer gegeven hebben voor haar WK-kansen. Het was al zeer de vraag of ze nog aan de start van de wegrit zou komen. Het effect van die valpartij was ook nog duidelijk merkbaar tijdens de WK-wegrit.

Dat was te zien aan haar rol binnen de Nederlandse ploeg. Van Vleuten reed zeker wanneer het bergop ging in dienst van Marianne Vos, maar die bleek niet goed genoeg en geraakte in een groepje te ver. Ook de houding van Annemiek van Vleuten was niet diegene die we gewend zijn: op enkele momenten na in de wedstrijd steevast vanuit het zadel en niet op de trappers.

UITMUNTENDE TIMING

Als één beeld is dat symbolisch staat voor de carrière van Annemiek van Vleuten, is het wel op de pedalen bergop van alles en iedereen wegknallen. Niets van dat in Australië, maar de wereldtitel volgde desondanks. Een wereldtitel op atypische wijze. Eén die ook te danken is aan een uitmuntende timing. 

De ultieme aanval kwam er uiteraard op het perfecte moment. Dat heeft er ook mee te maken dat ze op het juiste moment aansloot. Op pakweg een kilometer van het einde, terwijl alle andere rensters die voordien al waren aangesloten volop met hun hoofd bij de sprint zaten. Zo kon Van Vleuten - de renster die iedereen anders constant in de gaten houdt - toch verrassen. Niemand reageerde.

GEBROKEN ELLEBOOG

En dat allemaal met een gebroken elleboog. Haar loopbaan is een aaneenschakeling van straffe nummers, maar de meest tot de verbeelding sprekende komen op een WK. Denk maar aan Harrogate 2019, toen ze op maar liefst 105 kilometer van de aankomst begon aan een weergaloze solo en 2 minuten bonus hield. Dat was een wereldtitel op een voor Van Vleuten typische wijze. Ze kan het op de twee verschillende manieren.