Van der Poel legt uit waarom hij zijn beste Ronde ooit reed maar gaat zich ook wel excuseren: "Dat was mijn fout!"

"Ik had eigenlijk heel goede benen. Net niet goed genoeg om Tadej Pogačar te volgen. Het is wel zuur dat ik weer tweede word, maar anderzijds ben ik best wel trots. Ik denk dat dit mijn beste Ronde van Vlaanderen was tot dusver", analyseerde Mathieu van der Poel aan de aankomst in Oudenaarde.

De reeds tweevoudig winnaar van dit Monument verklaarde ook waarom hij dat zo ervaarde. "Zelf doortrekken op de Kruisberg, daar had ik in de vorige edities nog niet aan gedacht. Ik ben nog nooit van aan de Paterberg tot aan de finish zo sterk geweest. Tegen de winnaar was niet veel in te brengen."

Vanaf de Taaienberg voelde ik mij sterk 

Nochtans plooide Van der Poel niet meteen. "Dat ik naderde tot op twaalf seconden? Ja, maar je moet ze maar eens proberen dichtrijden. Op de Taaienberg ging mijn ketting eraf, niet de beste plek om dit voor te krijgen. Vanaf daar voelde ik mij echt sterk. Enkel de eerste twee keer dat ze doortrokken, had ik het lastig. Omdat ik het koud had."

Opvallend: in het begin van de koers verzeilde Van der Poel tweemaal in de achtergrond en moest zijn ploeg aan de bak. "Dat was mijn fout! Ik zal mij bij de ploegmaats excuseren, want ze hebben mij wel een paar keer moeten redden. Ikzelf zat vrij goed uit de wind, mijn ploeggenoten niet."