Analyse Simpel rekenwerk: Mathieu van der Poel - Wout van Aert is ook een landenstrijd in de Monumenten
Foto: © photonews
Volg Wielerkrant nu via WhatsApp!
We komen in de 'heilige weken' van het voorjaar. En dus is het de vraag welke Monumenten de Belgen dit jaar nog naar hun hand kunnen zetten. Historisch gezien zijn we de primus inter pares, maar wat met de laatste jaren? Er was werk aan de winkel, maar we komen stilaan opnieuw opzetten.
Zoals geweten zijn er vijf grote Monumenten in het wielerjaar. Milaan - Sanremo opent, de komende weken zijn er nog de Ronde van Vlaanderen, Parijs - Roubaix en Luik - Bastenaken - Luik. In het najaar volgt met de Ronde van Lombardije nog een vijfde grote Monument.
Er gaan stemmen op om de Strade Bianche op te nemen als zesde superklassieker, maar tot op heden is daar nog geen sprake van. En gezien de beperkte geschiedenis van de Italiaanse race zou het op dit moment ook wat gek zijn.
Historisch gezien zijn er drie renners die alle Monumenten hebben gewonnen. Eddy Merckx won ze allemaal minstens twee keer en in totaal 19 races, Roger De Vlaeminck zit op 11 en Rik Van Looy op 8. Philippe Gilbert kwam dichtbij, maar won nooit Milaan - Sanremo.
Ondertussen zit ook al ene Tadej Pogacar aan vijf overwinningen, maar hij moet met Milaan - Sanremo én Parijs-Roubaix nog op twee verschillende koersen scoren om in de galerij van de allergrootste klassieke renners terecht te komen.
België historisch gezien de Monumentenkoning, maar ...
Als we de hele geschiedenis bij elkaar tellen, dan komen de Belgen er sowieso als beste uit met 222 overwinningen in Monumenten, voor Italië met 157 overwinningen. Kanttekening daarbij is dat iedereen het het beste doet in 'eigen land': Milaan - Sanremo en Lombardije zijn voor de Italianen, de drie Belgische races voor onze landgenoten.
De voorbije jaren werden de winnaars steeds internationaler en exotischer. Denk aan Mohoric, Roglic en Pogacar (5x) voor Slovenië, Asgreen en Fuglsang (2x) voor Denemarken, Kristoff (2x) voor Noorwegen, Jungels voor Luxemburg, Chaves voor Colombia, Hayman en Gerrans (2x) voor Australië of Kwiatkowski voor Polen.
De Belgen werden daarin de voorbije jaren een beetje overlopen, maar toch blijven we het al bij al goed doen. Als we sinds 2014 kijken, dan zijn er ondertussen 50 Monumenten gereden (in 2020 ging Parijs-Roubaix door de coronacriris niet door).
Philippe Gilbert won in die jaren nog een keertje de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, Remco Evenepoel ondertussen al twee keer Luik-Bastenaken-Luik en ook Greg Van Avermaet kon zegevieren in Parijs-Roubaix, editie 2017.
Clash tussen Wout van Aert en Mathieu van der Poel
Met Wout van Aert (2021), Jasper Stuyven (2022) en nu ook Jasper Philipsen in Milaan-Sanremo zitten we daardoor op acht Monumenten in de laatste tien jaar. Niemand doet beter, behalve ... Nederland. Van Baarle, Terpstra (2x), Mollema, Poels en van der Poel (4x) zorgen voor liefst negen overwinningen.
De komende weken is de strijd tussen Wout van Aert en Mathieu van der Poel er dus ook eentje voor de landenranking in de Monumenten. Voor de volledigheid: Slovenië staat met zeven stuks op de derde plaats en Italië (3x Nibali, Bettiol en Colbrelli) won er vijf.
Lees ook...
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief