De vrees om geflikt te worden spookte door het hoofd: Lotte Kopecky heeft een héél ander gevoel als na tijdrit

Haar koers werd al gehypothekeerd toen ze opgehouden werd door een val en krachten verspilde om terug te komen. "Die cartouche moest ik verschieten, anders kwam ik nooit meer in koers", laat Kopecky er bij Sporza geen twijfel over bestaan. "Toen Vos en Vas wegreden uit dat groepje, had ik meteen het gevoel dat het voorbij was."

Kopecky wilde zelf eigenlijk demarreren aan de voet van de Montmartre. Georgi was het eerst om te versnellen en ook Faulkner ontwikkelde nog een hoog tempo. De plannen van de Belgische zo weer gefnuikt. Ze geraakte wel nog samen met Faulkner bij Vas en Vos. Alleen kletste de Amerikaanse er dan weer vandoor.

Kopecky legt de druk bij Vos 

"Je weet dat dat zal gebeuren met Faulkner. Maar dan weet ik ook dat Vos de snelste is op papier en dat het aan haar is om de kastanjes uit het vuur te halen. Ik weet ook niet of ik in staat was geweest om te reageren. Eens Faulkner weg was, ging de switch bij mij meteen naar de medailles. Ik dacht: sebiet word ik nog geflikt."

Niet dus. "Ik ben heel blij dat ik geen vierde word, zoals 3 jaar geleden. Dat was de meest verschrikkelijke plaats om te eindigen. Ik heb dus het gevoel dat ik brons gewonnen heb." De wegrit is zo nog geëindigd op een opsteker. In tegenstelling tot de tijdrit, want niemand kon Kopecky zeggen of ze toen brons had gehaald zonder haar val.

Kopecky risicovrij naar de piste

"Na de tijdrit speelde er een enorm wat-als-gevoel in mijn hoofd. Ik dacht even dat ik mijn medaille al gemist had. Nu hoop ik op de baan iets meer risico's te kunnen nemen voor goud of zilver met deze bronzen al op zak."