Van Aert valt en rijdt verkeerd, maar mag zich op de borst kloppen dat hij Van der Poel aankon: "Het ziet er lullig uit"

Wout van Aert getuigde in Parys by night dat hij 's avonds ook genoot van de taferelen in het Belgium House. "Ja, tuurlijk. Twee weken op rij hier mogen zijn is heel bijzonder. Voor mij persoonlijk is het misschien wat dubbel, omdat ik zelf ook met verwachtingen hier naar had toegeleefd", gaf hij ook toe dat hij zelf graag had gewonnen.

Dat hij vlot Van der Poel kon volgen toen die versnelde, was voor Team Belgium wel veel waard. "Vlot? Zo ziet het eruit. Ik voelde mij niet geweldig in het begin van de koers, maar op dit moment wist ik dat ik de benen had om iets mooi te doen. Weinigen kunnen aanvallen van Mathieu beantwoorden. Dat ik dat kan, is een sterkte van mij."

Evenepoel vertrekt als een speer

Het was de vraag wat er dan stond te gebeuren in de koers. "Het was een goeie situatie, maar er reed nog een sterke groep voor ons. Op het moment dat we bijna aansloten, kwam de achtervolgende groep weer terug en dan zag ik Remco als een speer van achteruit vertrekken." Van Aert wist dan ook al wel hoe laat het was.

"De laatste honderden meters die we nog niet hadden dichtgereden, overbrugde Remco. Ik wist dan dat het een gouden moment was." Omdat de favorieten die dan nog in de groep Van Aert zaten elkaar schaduwden, kwam Wout zelf niet meer in aanmerking voor een medaille. Hij kwam in het slot dan ook nog eens ten val.

🇧🇪 Wout van Aert’s crash in the final 5km of the #Olympics race. 🥲#Paris2024 pic.twitter.com/8mZSu6sg2P

— Domestique (@Domestique___) August 3, 2024

Hij keek zelf naar beelden van zijn valpartij. "Het ziet er heel lullig uit, zo. Je ziet dat het een flauwe bocht is die daarna van koers veranderde. Het was veel meer een chicane dan ik zelf had ingeschat. Ik kwam heel kort bij de hekken en kon niet meer tijdig remmen. Ik was met mijn hoofd niet meer bij de wedstrijd, denk ik."

Na de koers ... reed hij nog verkeerd. "Ik had een foutje gemaakt. Ik zocht mijn vrouw en kinderen op een rustige plaats op en was veel onrustige plaatsen gepasseerd. Ik dacht: ik fiets gewoon over de Seine naar het atletendorp. Op het moment dat ik besefte dat ik ver van huis was, was ik al zes-zeven kilometer verder."