Pim Ronhaar kent geen genade met ploegmaat Thibau Nys: "Moest zo snel mogelijk"

Met de ziekte van Lyme deze zomer en een val in een ravijn begin oktober kende Pim Ronhaar een moeilijke voorbereiding van zijn veldritseizoen. De Nederlander begon pas eind oktober aan zijn seizoen in Woerden. 

Daar werd hij meteen vierde, in zijn tweede cross in Heerderstrand werd Ronhaar tweede. Met een zesde plaats op de Koppenberg leek de Nederlander te bevestigen, maar daarna werd het allemaal wat minder. 

Op het EK, in Lokeren en in Merksplas viel Ronhaar uit de top tien. In Hamme nestelde hij zich op de negende plaats, zondag in Antwerpen werd Ronhaar dus knap zevende. Al ging dat door de strakke wind niet vanzelf.

Ronhaar helpt Nys niet

 "Ik was redelijk goed gestart, ik werd alleen een beetje weg gedrumd", zegt hij bij In de Leiderstrui. Zo kwam Ronhaar rond de vijftiende positie te zitten. "Zo ging ik in het begin al iets over mijn toeren, maar daarna heb ik de hele tijd mijn eigen tempo gereden. Ik had best wel last van de wind, op sommige stukken stond die heel vervelend op de kop."

Op het einde van de wedstrijd zag Ronhaar ook plots ploegmaat Thibau Nys opduiken, die naar de twaalfde plaats terugzakte. Zijn kopman helpen, daar dacht Ronhaar niet aan. "Nee, zo snel mogelijk uit mijn wiel rijden", lachte de Nederlander. "Elke plaats die ik kon winnen, moest ik proberen te pakken."