Kristoff wint spetterende editie van Gent-Wevelgem, Van der Poel vierde

Voor de start waren alle renners het er in startplaats Deinze over eens dat de wind een bepalende rol zou spelen in Gent-Wevelgem. Wel, dat was nog licht uitgedrukt, want in de voorste rijen van het peloton ging het tempo meteen serieus de hoogte in. Met dank aan Jumbo-Visma en Trek-Segafredo waren de onvermijdelijke waaiers een feit. Nog voor de Moeren zelfs. 

Waar is de blauwe brigade?

En of er slachtoffers vielen. Deceuninck-Quick.Step, bijvoorbeeld. Nochtans dé ploeg van het voorjaar tot dusver. Vooraan ontstond er een ruime kopgroep met enkele namen om 'u' tegen te zeggen. Wie zat er voorin? Peter Sagan, Europees kampioen Matteo Trentin, veldrittenoren Wout Van Aert en Mathieu van der Poel en de halve ploeg van Trek-Segafredo met onder meer John Degenkolb en Jasper Stuyven. 

'Code rood' in het peloton, want de blauwe brigade van Patrick Lefevere had slechts één mannetje voorin. Nee, niet Lampaert, Stybar, Gilbert of zelfs Viviani. Wel hondstrouwe knecht Tim Declercq. Niet de situatie waar het sterrenensemble van Lefevere op gerekend had. Het zag er niet goed uit voor Deceuninck-Quick.Step, want met een gemiddelde snelheid van bijna 53 kilometer per uur in de eerste twee wedstrijduren behoorde een terugkeer niet meteen tot de mogelijkheden. 

Hulp voor Quick.Step

Gelukkig waren er nog enkele afwezigen in de vuurlinie. Hulp kwam er van Lotto Soudal en de CCC-ploeg van Greg Van Avermaet. Ook Oliver Naesen had de slag gemist. Ondertussen maakte Van Aert indruk op de Kemmelberg, maar voorin beseften ze dat de volledige wedstrijd op kop rijden toch niet de allerbeste optie was. Heel wat renners, waaronder Van der Poel en Van Aert, lieten zich dan ook gewillig uitzakken. 

Vooraan bleef er een kopgroep van vier renners over met daarbij Trentin, Sagan, Teunissen en onze landgenoot Theuns. Zij zagen het wél nog zitten om door te gaan. Ook Rowe kwam na een serieuze inspanning vooraan aansluiten. 

Op de tweede beklimming van de Kemmelberg bevestigden Van Aert en Stybar hun supervorm. Ook Kristoff haakte zijn wagonnetje aan, maar met zijn drieën én met wind tegen in de finale was de kloof op de vijf leiders dichten geen optie. 

Toch een sprint

Sagan en co werden dan toch ingerekend. Ondanks enkele verwoede pogingen kwam het dan toch tot een sprint. De wind speelde nu eenmaal te hard in het nadeel van de punchers. In die sprint toonde Kristoff dat hij na 250 kilometer één van de snelste mannen van het peloton is. Een knappe zege voor de Noor, want bij UAE was Gaviria eigenlijk de kopman van dienst.

"Zelf heb ik geen ambitie, ik ben plan B", vertrouwde de bonkige Kristoff ons nog toe een goed halfuur voor de start. Degenkolb werd tweede, Naesen toonde zijn sprinterskwaliteiten na Milaan-Sanremo nog een keer door derde te worden. Van der Poel werd bij zijn debuut in de WorldTour knap vierde.