Opinie Wanneer veel meer renners stoppen dan uitrijden is het er echt wel over

Niet dat we Mads Pedersen zijn wereldtitel misgunnen. Om na zo'n lange, natte en koude dag als winnaar naar voren te komen, moet je echt wel uit het goede hout gesneden zijn. Ook al zijn er dan anderen met een grotere naam. Alle verdienste voor hem.

Toch is het niet zo gek om je af te vragen of dit WK wel überhaupt had moeten doorgaan. De omstandigheden waren vergelijkbaar met de tijdrit voor beloften. Een hele dag door was het aan het regenen. Aangezien het hier om een wegrit ging, zouden de renners de impact uur na uur meer gaan voelen. Zonder klappertanden de finish halen was al een groots succes.

46 FINISHERS

Het was wellicht met klappertanden, maar 46 renners slaagden er uiteindelijk in de wedstrijd uit te rijden. Dat maakt dus 46 van de 197 die aan de start stonden. Doe het aantal die de finish haalden maal twee en je komt nog niet aan het aantal opgaven. Nog niet bijna. Dat kan toch niet de bedoeling zijn van een wielerwedstrijd.

Een afmattingsrace? Moet kunnen. Een slijtageslag? Het hoort erbij. En weersomstandigheden zijn altijd een factor in de koers. Dat hoeft daarom niet te betekenen dat renners er altijd doorheen gestuurd hoeven te worden. Net zoals bij die beloftentijdrit waren er sommige stukken op het parcours die enkel diepe plassen bevatten, waar er zelfs geen kleine strook was die niet onder water stond.

MAATREGELEN TREFFEN OP KRITIEKE PUNTEN

Ook al is het altijd enigszins rekenen op goodwill van de weergoden, de organisatie mag zich dit echt wel aanwrijven. Een WK afgelasten doe je natuurlijk niet zomaar, maar het moet wel mogelijk zijn om op voorhand de meest risocovolle plaatsen aan te duiden en daar de nodige maatregelen te nemen om de weg toch min of meer berijdbaar te maken. Het gaat tenslotte over wegwielrennen, niet over waterwielrennen.