Ode aan de 800 overwinningen van Quick.Step: de grootste triomfen op een rij

Ode aan de 800 overwinningen van Quick.Step: de grootste triomfen op een rij
Foto: © photonews

Volg Wielerkrant nu via WhatsApp!

Hoewel het al cosponsor was voordien, zou na het afhaken van Mapei echt het Quick.Step-tijdperk aantreden bij de ploeg van Patrick Lefevere. Met doorheen de jaren het ene succes na het andere, 800 in totaal. We lijsten de triomfen van de ploeg op de grote afspraken nog eens op.

2003

Paolo Bettini was de grote man binnen de ploeg toen Quickstep hoofdsponsor werd. Samen met zijn landgenoten Celestini en Paolini bleef de Italiaan het peloton voor in Milaan-Sanremo. Paolini was overigens een ploegmaat van hem en zo kon het ploegenspel perfect gespeeld worden; Bettini rondde het af.

2005

Twee jaar later was Tom Boonen op het punt gekomen dat hij klaar was om te scoren in de Monumenten. De 'Heilige week' werd een droomweek: Boonen pakte de dubbel Ronde-Roubaix. In de Ronde deed hij het solo. Op de piste in Roubaix nam hij in een sprint met drie Hincapie en Flecha te grazen.

Bettini demonstreerde in Lombardije nog eens hoe goed hij was in de echt zware koersen. Het werd opnieuw een grotendeels Italiaans onderonsje, enkel de Luxemburger Schleck was er als niet-Italiaan bij vooraan. Bettini had nog de beste sprint over. 

2006

In 2006 behaalt Boonen al zijn tweede overwinning in de Ronde. Hij neemt Leif Hoste mee naar de finish en kan het vervolgens in een spurt met twee afmaken in Meerbeke. Bettini pakt in de laatste jaren van zijn carrière nog eens uit in Lombardije. Samuel Sánchez en Wegmann komen acht seconden te laat om hem van de overwinning te houden in Como.

2008

In 2008 pakt QuickStep-Ennergetic nog eens de dubbel Ronde-Roubaix, zij het wel met twee verschillende renners. In de Ronde maakt Devolder gebruik van het ploegenspel om alleen voorop te blijven. Nuyens en Flecha stranden op 15 seconden van 'Volderke'. Een week later is dan de eigenlijke kopman, Tom Boonen, aan het feest na een boeiende strijd met Cancellara en Ballan.

2009

Zelfde scenario een jaar later: Devolder wint de Ronde van Vlaanderen, Boonen Parijs-Roubaix. Devolder kan opnieuw solo vieren in Meerbeke, met bijna een minuut voorsprong op een ruime achtervolgende groep. Een week later staat er alweer geen maat op Tom Boonen, die eveneens na een solo triomfeert op de Vélodrome.

2012

Het duurt dan drie jaar vooraleer er nog eens gevierd kon worden in deze wedstrijden, maar de manier waarop dat dan gebeurde sloeg alles. Boonen domineerde het voorjaar als nooit voorheen en kan ook nog eens rekenen op zijn snelle benen. In een spurt met vier pakt hij zijn derde Ronde-zege. Op weg naar Roubaix rijdt hij iedereen naar huis en verovert hij zijn vierde kassei.

Later dat jaar vindt voor het eerst een WK ploegentijdrijden effectief voor de ploegen uit het profwielrennen, niet voor landenteams. Het zou een discipline worden waarin Quick-Step zich zou specialiseren. In Valkenburg was het een spannend duel tussen Omega Pharma-Quick-Step en BMC. Omega Pharma-Quick-Step haalt het met 3 seconden, mede dankzij sterke tijdrijders als Chavanel en Martin in de ploeg.

2013

Een jaar later op een heuvelachtig parcours in Italië verdedigt Omega Pharma-Quick-Step zijn wereldtitel met succes, al is het deze keer nog spannender. Orica-GreenEdge komt ijzersterk voor de dag, maar Omega Pharma-Quick-Step haalt het met één seconde. Enige wijziging in het team in vergelijking met het jaar voordien was dat Kwiatkowski de plek van Boonen innam.

2014

Niki Terpstra is een mooi voorbeeld van één van de vele renners die bij Quick-Step het maximum uit hun mogelijkheden konden halen. Dat bekroonde de Nederlander in 2014 in Roubaix. In de achtervolgende groep kon Štybar afstoppen en werd Boonen nog achter de hand gehouden. Zo kon Terpstra voorop blijven en ziijn eerste Monument winnen.

2016

In 2016 vond het WK in Doha plaats en daar veroverde de ploeg zijn derde wereldtitel in het ploegentijdrijden. Dat zelfs met de meeste overmacht tot dusver. BMC strandde op elf seconden en de rest van de teams kwam helemaal niet in de buurt van Etixx-Quick Step.

2017

Philippe Gilbert kwam naar de ploeg van Lefevere om nog enkele grote wedstrijden te winnen die nog niet op zijn reeds rijk gevulde erelijst stonden en dat pakte wonderwel uit. Na een imposante aanval vanop 55 kilometer van de finish triomfeerde Gilbert in de Ronde in 2017. Naar het einde toe begon de inspanning wel door te wegen en had hij geluk dat achtervolgers Sagan, Van Avermaet en Naesen ten val kwamen.

2018

Een jaar later is het opnieuw raak voor Quick-Step Floors in de Ronde. Gilbert eindigt deze keer als derde, Terpstra is de winnaar. Ook in de Ardennen maakt de ploeg het deze keer waar, met dank aan Bob Jungels. De sterke Luxemburger houdt in Ans meer dan een halve minuut voor op rasklimmers als Woods en Bardet.

In Innsbruck vindt voor de allerlaatste keer het WK ploegentijdrijden plaats en daar wil de ploeg zich nog eens vol op toeleggen. Eeuwige concurrent BMC moet twintig seconden toegeven. Sunweb doet twee secondjes beter, maar er staat opnieuw geen maat op Quick-Step Floors. De vierde wereldtitel voor het team in het ploegentijdrijden.

2019

Gilbert vult nog een zeldzame lege vlak op zijn palmares op in Parijs-Roubaix van 2019. Phil trekt met Nils Politt naar de piste en spreekt daar al zijn ervaring aan om de overwinning binnen te halen. Ook Lampaert zou nog op het podium eindigen.

2021

Kasper Asgreen slaagt erin om de aanvallen van titelverdediger Mathieu van der Poel te beantwoorden in de Ronde van Vlaanderen, maar die laatste is op papier wel sneller. In Oudenaarde zorgt Asgreen voor sensatie door Van der Poel te vloeren in een sprint met twee. Een grote triomf alweer voor Deceuninck-Quick.Step en wie weet wat zit er nog aan te komen.

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

Nieuwste reacties