Het unieke seizoen van alleskunner Mathieu van der Poel: het jaar waarin hij meermaals geschiedenis schreef

Na het veldritseizoen nam Mathieu van der Poel een lange pauze. Pas na een maand kwam hij in actie. In de Strade Bianche maakte hij zijn seizoensdebuut, maar het was nog niet om te winnen. Via de Strade en de Tirreno-Adriatico bereidde hij zich op de kasseiklassiekers voor. 

Daar was het tijd om te knallen. Van der Poel viel in Milaan-San Remo op de Poggio aan en na een indrukwekkende afdaling soleerde hij naar de zege. Enkele weken later pakte hij opnieuw met een solo uit. Tijdens Parijs-Roubaix was hij na een lekke band van Wout Van Aert op Carrefour de l'Arbre definitief van iedereen verlost. 

Zo won van der Poel Milaan-San Remo en Parijs-Roubaix in hetzelfde jaar. Hij was nog maar de 4e die daarin slaagde. Enkel Cyrille van Hauwaert (1908), Sean Kelly (1986), and John Degenkolb gingen hem voor. 

Tussendoor had van der Poel ook de E3 Saxo Classic en de Ronde van Vlaanderen gereden. Daar werd hij telkens 2e. Van Aert was sneller in de spurt in de E3 en op weg naar Oudenaarde botste hij op een te sterke Tadej Pogacar. 

Nadien nam van der Poel een lange pauze om dan weer op te bouwen. Begin augustus lag zijn volgende doel: het WK in Glasgow. Tijdens de Baloise Belgium Tour toonde hij al dat hij op de goede weg was door de koninginnenrit in en rond Durbuy te winnen. Ook stak hij de eindzege op zak. 

Via het Nederlands kampioenschap, waar van der Poel 3e werd, ging hij naar de Tour de France. Daar reed hij volledig in dienst van de ploeg en had hij een belangrijk aandeel in de 4 ritzeges en de groene trui van Jasper Philipsen. Ook stoomde van der Poel zich verder klaar richting het WK. 

UNIEKE TREBLE VOOR MATHIEU VAN DER POEL

Tijdens het WK was van der Poel outstanding. Samen met enkele andere favorieten maakte hij er een ware uitputtingsslag van. In de finale rekende hij met Van Aert, Pogacar, Mads Pedersen en Alberto Bettiol af. Ondanks een val soleerde hij opnieuw naar een zege. 

Zo werd van der Poel de 1e rennner die in hetzelfde jaar Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix en het WK won. Ook was hij de 1e die zowel het WK in het veld als op de weg had gewonnen. Bovendien deed hij dat in hetzelfde jaar, want begin februari was hij ook al wereldkampioen in Hoogerheide geworden. 

Na het WK op de weg probeerde van der Poel zich in het mountainbiken rechtstreeks voor de Olympische Spelen te plaatsen. Door een val leek dat in het gedrang te komen, maar dankzij de landenranking zou hij meer dan waarschijnlijk toch nog mogen gaan. Vervolgens kwam er wat decompressie voor van der Poel. Hij sloot het wegseizoen uiteindelijk met een zege in de Super 8 Classic af.